response.post.title

بانک ها در مقابل مراکز اعتباری - مزایای آن چیست و کدام یک بهتر است؟

 

image_1.jpeg
بانک ها و مراکز اعتباری

از مدت ها قبل بانک ها و مراکز اعتباری روش بی شماری برای پس انداز پول ، خرید خانه یا گرفتن وام شخصی برای افراد بی شماری بوده است. و در حالی که هر دو نوع موسسه خدمات مشابهی را به مشتریان ارائه می دهند ، تفاوت هایی در این دو وجود دارد که آیا این ماموریت آنها است یا نرخ بهره ای که برای محصولات پس انداز و وام خود اعمال می کنند.برای برخی ، بانک ها گزینه بهتری خواهند بود در حالی که برای برخی دیگر مراکز اعتباری آن تا پایان راه است. اما قبل از انتخاب باید بدانید که چه خدماتی را می توانید انتظار داشته باشید و تفاوت بین بانک ها و مراکز اعتباری.

دیوان گلدشتاین ، کارشناس امور بانکی NerdWallet ، می گوید:

 "برای هر فردی از هر نسلی مهم است که یک موسسه مالی را براساس نیازها و اولویت های خاص خود انتخاب کند." برای برخی از افراد ، ساختار مناسب کارمزد خودپرداز بانکهای آنلاین ممکن است مهمترین باشد ، در حالی که دیگران ممکن است جهت گیری جامعه یک اتحادیه اعتباری کوچک و محلی را به شدت ارزیابی کرده و ان را انتخاب کنند.

تفاوت بانک ها و مراکز اعتباری 

بانک های سنتی: این موسسات مالی انتفاعی هستند که از دولت مجوز دریافت سپرده و وام و امور حسابداری  را دارند. بانک ها خدمات دیگری مانند بانکداری آنلاین ، مدیریت ثروت و برنامه ریزی بازنشستگی را نیز ارائه می دهند. بانک های سنتی با بانک های آنلاین تفاوت دارند زیرا علاوه بر حضور آنلاین ، حضور فیزیکی نیز دارند.

بانک ها - مراکز اعتباری - بانک های آنلاین

مراکز اعتباری: سازمان های غیرانتفاعی که فقط برای ارائه خدمات بانکی به اعضای خود ایجاد می شوند. آنها مانند بانک عمل می کنند اما متعلق به عضو هستند و سود بین همه اعضا تقسیم            می شود. بانک های آنلاین: بانک های مبتنی بر اینترنت که حضور فیزیکی ندارند و در نتیجه ، هزینه فعالیت موسسه مالی بسیار کمتر است. این هزینه کمتر به صورت نرخ سود بالاتر در حساب های پس انداز به مشتریان منتقل می شود. این بانک ها با اپراتورهای شبکه خودپرداز برای دسترسی مشتریان به خودپردازها همکاری می کنند و تمایل دارند هزینه های کمتری نسبت به بانک های سنتی و اتحادیه های اعتباری دریافت کنند.

اصطلاحات مهم برای بانک ها و مراکز اعتباری

image_2.jpeg

 

نظر از اینکه با یک بانک یا یک مرکز اعتباری تصمیم می گیرید ، شرایط مالی شخصی و محصولات مالی ذکر شده در زیر معمولاً در سراسر کشور استاندارد است:چک کردن حساب ها: اینها هم کالاهای اصلی بانک ها و اتحادیه های اعتباری است و به مشتریان امکان می دهد از حساب خود برداشت کنندتا به فروشندگان پرداخت کنند. حساب های پس انداز: این ابزارهای مالی به پس اندازان انگیزه ای برای کنار گذاشتن پول در بانک یا مرکز اعتباری به صورت سودماهیانه یا سالیانه  می دهند.حساب های بازار پول: عملکرد این حساب ها مشابه حساب پس انداز است اما تفاوت در این است که کاربران توانایی محدودی در نوشتن چک یا استفاده از کارت نقدی با حساب دارند.

نرخ بهره: هر دو بانک و مراکز  اعتباری پولی برای وام دادن دارند و بیش از مشتریان تمایل دارند که این کار را برای مشتریان انجام دهند. اما برای دستیابی به پول نقد ، مشتریان باید هزینه ای را به صورت نرخ سود پرداخت کنند. نرخ بهره به عنوان درصد اصلی بیان می شود ومبلغی است که وام دهنده شارژ می کند.

شبکه خودپرداز: بانک ها و اتحادیه های اعتباری کارت های بدهی را با محصولات چک و پس انداز خود صادر می کنند و به مشتریان امکان می دهد خود را به یک دستگاه خودپرداز با مارک بانک برسانند و معاملات را به صورت رایگان انجام دهند.

وامها ، وامها و مدیریت ثروت: در این دوره از خریدهای یک مرحله ای ، بسیاری از بانک ها و اتحادیه های اعتباری به مشتریان انبوهی از محصولات غیر بانکی اعم ازرهن ، وام شخصی با ضمانت یا بدون ضمانت یا کمک به سرمایه گذاری یا برنامه بازنشستگی را به مشتریان ارائه می دهند. بسیاری از مسسات مالی وام های خانه ای مدت دار و همچنین وام های شخصی را ارائه می دهند که از طریق وثیقه پشتیبانی می شوند .

بانکداری از طریق تلفن همراه و اینترنت: روزهایی که مشتریان از انجام معاملات آنلاین جلوگیری می کردند ، گذشته است. اکنون هم در اینترنت و هم در تلفن همراه انتظار می رود. با استفاده از این خدمات ، مشتریان می توانند به جای مراجعه به شعبه ، موجودی های حساب را بررسی كنند ، پرداخت كنند ، انتقال پول انجام دهند 

به عنوان مثال :

بیمه FDIC: شرکت بیمه سپرده گذاری فدرال در سال 1933 تاسیس شد و از آن زمان در صورت تعهد یک بانک ، تا 250،000 دلار از پول مصرف کننده محافظت می کند. این بیمه چک ، حساب پس انداز و گواهی سپرده یا سی دی را پوشش می دهد.

یا این مورد :

بیمه NCUA: اتحادیه های اعتباری همچنین برای حمایت از مصرف کنندگان از طریق اداره اتحادیه اعتبار ملی (NCUA) بیمه فدرال هستند. هر مالک عضو برای هر گروه مالکیت حساب 250،000 دلار بیمه شده است. این استاندارد 250،000 دلار در نتیجه قانون اصلاحات و حمایت از حقوق مصرف كنندگان دود-فرانك وال استریت در سال 2010 دائمی شد. به علاوه ، گزینه هایی برای پوشش بیمه اضافی برای طیف وسیعی از حساب های نگهداری شده توسط یك عضو-مالك وجود دارد.

مزایای مراکز اعتباری چیست؟

بانک ها و اتحادیه های اعتباری مدت هاست با هم اختلاف دارند اما وقتی صحبت از خدمات اساسی می شود با یکدیگر هم نظر می شوند . این بدان معنا نیست که تفاوت اساسی بین این دو وجود ندارد ، فقط کمی کمتر از سالهای گذشته است و بیشتر در یک سو قرار گرفته اند.